Brazzo in Rotterdam

Op deze laatste zaterdagavond van de restaurantweek gingen we met zijn viertjes naar Brazzo. Brazzo stond al heel lang op mijn lijstje, gewoon omdat het er van buiten zo sympathiek uitziet. En omdat ze veel aan kunst doen en hebben. En omdat ze actief zijn met de Snerttram en nog veel meer activiteiten. Voor bijzonderheden verwijs ik naar de website.

Parkeren is geen punt in dit deel van de stad, onbetaald ook nog eens voor een belangrijk deel en we wandelden naar het restaurantje. De ontvangst in het piepkleine (6 tafeltjes beneden en nog een entresol met wat tafeltjes) restaurant was vriendelijk en we kregen, zoals ik had gevraagd bij de reservering, een fijn rond tafeltje. De aperitiefjes kwamen snel en we bekeken het op tafel staande menukaartje van de restaurantweek. Dat zag er prima uit. Een extra gerechtje was mogelijk voor 5.50 en een wijnarrangement kost hier slechts 14.95. Eigenwijs als we zijn besloten we de wijnkaart te bekijken en die is simpel en klein, maar wel met voor elk wat wils. We kwamen uit op een Spaanse Penedes (26.96 zie ik nu op de rekening ?), die erg lekker was, maar die, zo zag ik gaandeweg de avond, ook in het wijnarrangement werd geschonken. Beetje dom van mij dusxe2x80xa6xe2x80xa6..

Lekker brood (witbrood met olijven en donkerbruin) werd op tafel gezet met wat boter en een amuse werd gepresenteerd. Een truffel van hazelnoot met eendenlever. Helaas vergeten te fotograferen, maar de bal was heerlijk! Een lekker beginnetje.

Het voorgerecht was een cannelloni van tonijn en kalfsfilet Amxc3xa9ricain. Een mooi rolletje van heerlijke filet en lekkere tonijn dus, met erbij wat sla, een filodeegstengel gevuld met een bieslookstengel, lekkere zoetzure stukjes paprika en een mooie groene streep dragonmayonaise. Zowel apart als samen erg lekker. Mooi op smaak ook, her en der een zoutkristal waardeer ik altijd wel.

Het tussengerecht was gegrilde dorade Royal met diepzeegarnaaltjes, groene boontjes en lauwwarme sinaasappelvinaigrette. En precies ook dat troffen we aan. Mooie stukjes prima gegaarde vis, lekkere garnaaltjes (ik weet het verschil niet tussen diepzee en ondiepezeegarnaaltjes, maar dat ligt aan mij, straks even googelen), heerlijke vinaigrette, wat opmerkelijk is want ik ben niet zo voor citrus in warme gerechten en ook nog wat plukjes zomerpostelein, heel toevallig een favorietje van me. Waar kun je iemand al niet blij mee maken!

Voor het hoofdgerecht konden we kiezen tussen vis of vlees (gegrilde lamsfilet met gefrituurde Cevenne uiringen, truffelroom en rode wijnsaus) en heel toevallig hadden we allevier gekozen voor de vis. Het vlees wat ik voorbij zag komen zag er overigens uitstekend uit.

Onze vis, op de huid gebakken kabeljauwfilet met zalf van aardappel en olijven met schuimige vissaus geparfumeerd met kurkuma verscheen en zag er goed uit. De vis was ook uitstekend, de zalf ook, alhoewel voor mij persoonlijk de zwarte olijven wat overheersend waren qua smaak, maar erbij werden ook nog linten courgette en een wortel geserveerd en behalve dat die linten erg veel waren vond ik ze ook gewoon niet lekker. En dat was eigenlijk toch wel heel jammer. Ik weet niet wat ermee gedaan was, niet heel veel denk ik, maar het smaakte naar mijn idee niet naar courgette (of juist wel, maar dan gekookt zonder enige toevoeging, dat weet ik dus niet) en detoneerde dus. Een wortel vind ik altijd wel geinig, maar alledrie de mannen zijn wortelhaters dus de opmerkingen waren niet van de lucht. Het was best een mooie wortelxe2x80xa6..

Het dessert maakte gelukkig alles weer goed. Bittere chocolade, kokos en aardbeien met een vleugje Malibu. Heel mooi ijs van heel bitere chocolade was het, heerlijk! Ook de kokos was erg lekker, niet heel overheersend namelijk en de aardbeien, de Malibu en het koekje wat erop stak waren ook alledrie erg lekker. Een fijn dessert.

We sloten af met uitstekende espresso voor ons en voor Ole een cappuccino en daarbij verschenen nog wat friandises. Een madeleine met een sinaasappelvleug en wat room, bonbonnetjes met o.a. nootmuskaat en kletskoppen. Lekker, lekker!

Ik keer hier absoluut terug. Hier wordt mooi gekookt tegen zeer schappelijke prijzen. Complimenten wat mij betreft.

De Engel in Rotterdam

De Engel. Ik wilde er nooit heen en vraag me niet waarom niet. Ik kwam het restaurant eigenlijk gewoon tegen toen ik ging boeken voor de restaurantweek en dacht toen xe2x80x98waarom nietxe2x80x99.

Op deze redelijk zonnige woensdagmiddag reden we er praktisch probleemloos heen. Dat wil nog weleens anders zijn in Centrum Rotterdam, maar nu was alleen het Westblaaktunneltje afgesloten. Dat ik dat tunneltje twee keer moest hebben omdat Ole zo slim was geweest om mijn creditkaart thuis te laten liggen bij het bestellen van een spelletje, laat ik dan maar buiten beschouwing.

Het parkeren in de Witte de Withstraat ging zoals altijd opvallend soepel, wat een parkeerruimte is daar toch en volgens mij (ik onthoud het eerlijk gezegd nooit) zeer betaalbaar ook. We liepen dus de hoek om, de Eendrachtstraat op en zo de trap van het statige pand op. Ik herinner me hier van heel, heel vroeger De Castellane, een heel prettig restaurant.

Een marmeren trap, glazen deuren, halletje, trap naar boven en de entree. Een beetje een norse ontvangst, maar daar trekken Ole en ik ons gewoon niets van aan en ons werd een tafeltje gewezen.

Hout met servetten erop en erbij. Normaal bestek en normale glazen. Houten stoelen met een kussentje, die vreselijk zitten. Behoorlijk wat tafeltjes trouwens, waarvan er niet veel gevuld waren deze middag. In het midden van het voorzaaltje een afscheiding met flessen drank en flessen water (Evian en Badoit). In het midden van beide zaaltjes een soort receptie waar ook het brood gesneden wordt en in het achterzaaltje een grote bar.

De bedienende dame deze middag was van het doortastende type. Ik hou daar wel van, Ole moest er even aan wennen. Of we iets wilden drinken. Ja, dat wilden we wel. Ole Fanta, ik witte wijn. Of we water wilden. Ja, dat wilden we ook wel, een karaf wilden we. Hebben ze niet, wel een fles water. Later op de rekening zag ik dat die fles, Evian ook nog eens, wat ik dus helemaal niet lekker vind, 6.25 kost. Dat vind ik buitenproportioneel. Brood kwam op tafel. Met een erg lekkere tapenade en voor ons allebei een bakje met wat olijfolie. Lekker.

De witte wijn was overigens een Gascogne, Garras Ugni Blanc, Colombard. Gewoon best lekker. Ik dronk hem door bij de gerechten.

Ons voorgerecht was een bombe van tonijn gevuld met antiboise en een stukje scholfilet gegrild op een bedje van couscous. Een fijn gerechtje. De bombe was erg lekker. De antiboise was fris, de tonijn goed te proeven en eronder lag nog wat mayonaise met balsamico. Nu heb ik de pest aan balsamico die tegenwoordig te pas, maar vooral te onpas overal wordt gebruikt, maar in deze mayonaise vond ik hem zowaar erg lekker, wat heel wat wil zeggen. De schol en de couscous waren perfect, erop nog wat rucola en een sesamkoekje. Gewoon prima allemaal.

Het hoofdgerecht een cxc3xb4te de boeuf. Uiteraard van het MRIJ (Maas, Rijn, IJssel)-rund. Erbij auberginecompxc3xb4te en gepofte sjalot. Voor ons beiden nog een ieniemieniebakje grove frieten en homemade mayonaise, waar De Engel om bekend schijnt te staan. Over het vlees en bijgerechtjes kan ik kort zijn: perfect! Over de frieten ook: idem. En qua hoeveelheden voor een lunch eigenlijk gewoon goed.

Het dessert bestond uit drie gerechtjes. Een bavarois van zwarte peper en aardbeien; gepocheerde vijf met gemarineerde aardbeien en een sorbet van watermeloen.

Koffie wilde ik niet, ik voelde me nog steeds geen 100% en probeerde liever eerst thuis de espresso, dus na het voldoen van de rekening (59.75, zeer schappelijk dus, op het water na dan) verlieten we tevreden De Engel.

Of ik er terugkeer betwijfel ik. Niet vanwege de kwaliteit van het eten niet, die is in orde, maar die stoelenxe2x80xa6xe2x80xa6.en dat waterxe2x80xa6..

Ik plaats geen link naar de website. Je komt dan op de Engel-groep uit en leest er niets over ambiance of menukaart. Even googelen kan tenslotte ook.

Mijn Keuken in Wouw

Op deze dinsdagavond van de restaurantweek reden we via de pont naar Wouw. Wouw ligt bij Roosendaal. Prachtig midden in het typisch Brabantse dorpje ligt daar het oude gemeentehuis, waar nu het zeer sympathieke restaurant Mijn Keuken is gevestigd. Erachter een mooie oude kerk, bankjes her en der en ook nog een prachtig terras aan de voet van de entreetrap. Een mooi plaatje.

De ontvangst was hartelijk, het tafeltje tochtig. Dat werd overigens heel snel opgelost door de doortastende gastvrouw, die de hele avond alles op rolletjes deed lopen.

Of we iets wilden drinken? Ja, een witte wijn deze keer, ik voelde me helaas nog geen 100%. En daarna duurde het even voor er iets gebeurde, dat was wel een beetje raar. Uiteindelijk kwam er lekker brood met boter en wat olijfolie (Kreta meen ik) in schaaltjes. Niet lang erna verschenen de amuses.

En wat voor amusesxe2x80xa6..

Een schaaltje met een op 65 graden gegaard eitje met schuim van visychoise, knoflookcroutons en nog iets wat ik niet goed kon detecteren. Maar wat een smaakexplosie zeg, geweldig! Ernaast een bordje met een quenelle. Een brandade van gerookte schelvis en prei en erop en erbij flinterdunne reepjes gefrituurde prei. Ook erg lekker.

Het menu voor de restaurantweek stond op een kaartje op tafel beschreven. Uit te breiden hier met een tussengerecht voor 9.95 en kaas was mogelijk in plaats van dessert voor 4.50 extra.  Een wijnarrangement was ook mogelijk: 19.50 voor het driegangenmenu, 24.50 voor het viergangenmenu.

Wij kozen uit de vriendelijke wijnkaart een Viognier uit Nieuw Zeeland, die we zouden doordrinken bij de hele maaltijd. Een prima wijn.

IJswater is geen punt hier gelukkig, dus het feestje kon beginnen.

We begonnen met een frisse salade met gemarineerde tonijnfilet, sorbet van yuzu met een koud soepje van watermeloen. In xc3xa9xc3xa9n woord heerlijk. De tonijn was nu eens niet gemarineerd in soja, maar in iets anders, wat een fijne frisse toets gaf en toch de tonijnsmaak niet weghaalde, de sorbet van yuzu was wel zuur, maar dat zure verdween direct uit de mond en het aan tafel bijgeschonken soepje van watermeloen was heerlijk rins. Erbij trouwens nog wat flinterdunne plakjes en rondjes groentjes. Een mooie combinatie en een mooi gerechtje.

Het extra tussengerecht was gebakken Noordzee scholfilet, Opperdoezer ronde aardappel, gerookte Oosterschelde paling, palingbouillon met saffraan. Ook mooi. De schol was uitstekend, zo ook het stukje gerookte paling. De aardappel deed me weinig verder eigenlijk en de saffraan in de palingbouillon is me ontgaan, maar dat lijkt me niet zo vreemd met paling. Hoewel ik moet aantekenen dat de paling hier zeker niet overheersend was, zoals zo vaak wel het geval is. Weer een mooi gerecht.

Het hoofdgerecht, gebraden tamme eendenborstfilet, flensje van pompoen gevuld met de rillette van eendebout en ganzenlever in eigen jus, was , het wordt saai, ik besef het, geweldig lekker. Uiterst smaakvol, perfect gebraden vlees, ernaast dat opgerolde flensje wat erg lekker was en erbij nog flink wat cantharelletjes: een heerlijk gerecht.

Dat het licht op de foto opeens anders lijkt komt omdat de verlichting flink gedimd werd op dat moment. Dat hoeft wat mij betreft niet, ik zie graag goed wat ik eet, maar het schijnt sfeerverhogend te zijn.

Het dessert van het menu, cake van wortel en amandel, vanille hangop, sinaasappel en huisgemaakte sorbet van wortel, wisselden we in voor kaas. Een vriendelijke meneer kwam naar onze voorkeuren informeren en even later kwam er een lekker bordje met wat kaasjes op tafel. Erbij wat notenvrijgenbrood en een lepeltje perenmarmelade meen ik en we waren dik tevreden.

xc3x89chtgenoot sloot af met een espresso met erbij wat madeleines.

Absoluut een restaurant om naar terug te keren.

Voor een indruk van de kaart, de menuxe2x80x99s en de lokatie verwijs ik naar de website.

Artusi in Delft

Een vriend van ons werd 60 en vierde dat uitgebreid in Delft. We wisten niet precies wat de avond ons zou brengen en besloten vooraf maar wat te gaan eten voor de zekerheid. Nu stond Artusi (ik heb de link naar Iens er maar ingezet, de website zelf krijg ik niet te pakken, mocht dat later lukken, dan pas ik het aan) al een tijdje op mijn lijstje, dus daar gereserveerd. Vrij vroeg, want we wilden niet te laat op het feest komen.

Dat resulteerde erin dat wij vreemd genoeg een plaatsje in het restaurant kregen (een redelijke pijpenla met nogal wisselend zittende stoelen xe2x80″ in de ene zak je erg diep weg, op de andere zit je gewoon niet echt lekker) en het overige publiek hun aperitief kon drinken in de binnentuin. Nu had ik natuurlijk gewoon assertiever moeten zijn, maar de vraag xe2x80x98waaromxe2x80x99 houdt me altijd erg bezig dan.

Van de inrichting moet je verder houden, er is niet zoveel mis mee verder. De bediening is jong en re-de-lijk kundig, zou beter kunnen wat mij betreft.

We bekeken de kaart en waren zeer eensgezind in onze keuze.

Geen amuse hier, wel heerlijk brood en ook ijswater.  Een mooie witte wijn uit Umbrixc3xab begeleidde onze maaltijd verder.

Het eerste gerecht waren Sint Jakobsmosselen op een bedje van spinazie en tomaat en was in orde.  Het had wat hoger op smaak gemogen van mij. De saus erbij, lichtelijk mayonaise achtig, kon me niet bekoren en ik weet niet precies wat hij toevoegde helaas.

Het tussengerecht was ravioli van zeevruchten met gambaxe2x80x99s en wat zeekraal. Het zag er mooi uit, maar ook hier: lichtelijk flauw van smaak, dat heb ik toch weleens beter meegemaakt.

Het tweede tussengerecht waren doradefilets op aardappelblokjes met wat puree erbij en eronder nog wat polenta.  Op zich een goed gerecht.

Het hoofdgerecht was tournedos rossini en ook dat was in orde, alleen jammer dat de eendenlever een bloc was.. Maar goed, wellicht een kniesoor. De saus was heerlijk overigens.

Koffie en dessert skipten we, we moesten tenslotte naar het feest.

Nu klink ik bepaald niet diepenthousiast, ik weet het. Maar ik kan er helaas niet meer van maken. Ik heb hele goede berichten gehoord over Artusi, maar die werden deze avond voor mij zeker niet waargemaakt. Veel verder dan goed kom ik niet.