Antoine in Amsterdam

Antoine op vrijdagavond, 29 oktober. Hoe ik precies tot de keuze voor dit restaurant ben gekomen, ben ik vergeten, de afspraak is helaas een paar keer verzet en maanden geleden al gemaakt. Exc3xa9n van de redenen was in ieder geval dat ik ten tijde van het maken van de afspraak persxc3xa9 niet naar Bridges wilde….
Een beetje vervelend vond ik het dat ik gereserveerd heb via Iens, waarbij me toen een korting van 20% op de rekening werd beloofd, terwijl toen ik op de donderdag voor D-Day op de website van Iens keek naar het telefoonnummer om nog even onze komst te confirmeren er stond dat die korting slechts op dinsdag en woensdag van toepassing is en dat was niet zo tijdens het reserveren. Of dat nu een actie van Iens of van het restaurant is laat ik dan maar even in het midden…

Keurig op tijd reed ik de Kerstraat in, vond een bijzonder krappe parkeerplaats, maar goed ik had er xc3xa9xc3xa9ntje en wandelde richting restaurant. Net toen ik aankwam kwam ook Tanja aan en het weerzien was zoals altijd hartelijk. We besloten tot een witte wijn, een flesje Verdejo Esperanza, Bodegas Cerrosol, Rueda en plat en bruisend water, wat dan helaas weer 5.50 per fles moest kosten. Later op de avond overigens was ijswater gewoon mogelijk.  De wijn was naar verwachting (zoals een Viura dat is) prettig, stuivend en fris zonder al teveel diepgang. Andrea en Eef verschenen kort erop en ook met hen was het weerzien weer heel prettig. Een cadeautje kregen we, zeezout kristallen met citroen van Cyprus (gekocht bij Salsamentum in Amsterdam), wat we heel erg leuk vonden.
Ook zij vonden de Rueda prima.

Antoine is overigens een piepklein restaurantje met beneden een tafeltje of 6, op de entresol ongeveer plaats van 16 personen en dan in het souterrain waar ook de toiletten en de keuken zijn nog 2 tafeltjes waarvan ik me afvraag of die ooit gebruikt worden. Netjes ingericht verder, maar de akoestiek laat wel het nodige te wensen over.
De bediening vond ik charmant en terzake kundig, maar daar werd niet door alle tafelgenoten zo over gedacht.
De kaart werd ons overhandigd, we kregen een uitleg van het menu van deze avond, er werden nog wat extra gerechtjes genoemd en we gingen in overleg.
We besloten tot uiteindelijk voor xc3 la carte-gerechten en begonnen maar eens met wat oesters.
Drie stuks per persoon die bij elkaar 37.00 moesten kosten, iets meer dan 3 euro per stuk dus. Ik vond de oesters niet heel briljant en heb de laatste dan ook niet opgegeten, maar dat kan heel goed persoonlijk zijn, ik merk dat mijn smaak de laatste tijd iets aan het veranderen is. De oesters verschenen keurig op ijs, met een glaasje rodewijnazijn met sjalotjes en een partje citroen.
Een amuse verscheen.
Een glaasje met een soepje van cxc3xa8pes met schuim van parmezaan. Lekker! De smaak van de cxc3xa8pes was zo sterk dat zelfs de parmezaansmaak wat wegviel en dat vind ik dan weer knap.

Brood (zeer dungesneden stokbrood) en boter verscheen en
we begonnen (uiteraard natuurlijk) met het voorgerecht.
Hierin waren we zeer eensgezind, allevier hadden we gekozen voor de Torchon van ganzenlever met brioche en gelei van Beaume de Venise.
Een keurig rondje boterzachte ganzenlever verscheen met in een glaasje ongelofelijk heerlijke gelei met een zeer uitgesproken dessertwijnsmaak, erbij de mooi geroosterde sneetjes brioche en als klap op de vuurpijl nog een quenelle van zoet gemaakte olijventapenade, waarin je toch ook heel duidelijk wat zout proefde. Erg lekker, hoewel een paar zoutkristallen op de ganzenlever het geheel xc3 f zou hebben gemaakt.

Andrea en Eef hielden het deze avond bij drie gerechten, Tanja en ik waren erg benieuwd naar de gerookte runderribeye met gerookte tomaat, gelei van Bloody Mary en persilade.

De runderribeye die goed gerookt was, was helaas bedekt met allerlei sladingetjes, die flink gepeperd waren, waardoor hij wat wegviel. Ernstiger was echter de smaak van het gerookte tomaatje. Veel te sterk en licht zurig, dat dan weer wel, zoals het hoort bij tomaat, maar de gelei van de Bloody Mary was behalve teveel in verhouding tot de stukjes vlees, enorm gepeperd en gaf een naar mondgevoel. Bovendien viel alle smaak door de sterke pepers weg, waardoor we telkens wat brood moesten eten om weer iets van smaak terug te krijgen.
Een op zijn minst nog niet geheel uitgekristalliseerd gerecht wat mij betreft. Erbij nog wat quenelles van iets van pesto met veel peterselie.

De wijn was op en we schakelden over op een Baron Philippe de Rothschild, Viognier, Languedoc.  Na enige lucht en na enige tijd een goede wijn, tijdens de eerste slokjes moest hij duidelijk nog loskomen, maar daarna waren we er tevreden over.
Ook bij de hoofdgerechten hadden we niet allemaal hetzelfde gekozen.
Tanja koos het hoofdgerecht uit het menu, diamanthaas met in ieder geval courgette balletjes, pommes Berny, compote van rode ui, schorseneer en een jus met eendenlever en ze was erg tevreden over het mooie vlees.

Eef was gevallen voor de reebout, rxc3xb6sti, eekhoorntjesbrood, le Puy linzen, waterkers en pompoen en ook hij zat te smikkelen van zijn mooie herfstgerecht.
Andrea en ik wilden graag de zeebaarsfilet, panchetta, kokkels, langoustine en spekmousseline.
Precies dat troffen we ook op ons bord aan met erbij nog een vijftal erg lange, dunne worteltjes, wat spinazie en iets van puree. De langoustines waren heerlijk krokant gebakken, zo ook de zeebaars, die ook mooi op smaak was. De panchetta voegde wat mij betreft niet zoveel toe, gewoon een plakje krokant gebakken spek en de kokkels waren volgens mij te gaar, ik kreeg ze nauwelijks uit hun schelpje.

Nadat we onze wensen voor het dessert hadden doorgegeven verscheen na enige tijd een dessertamuse, in ons geval een kaasamuse.
Een pasteitje met gorgonzola dolce, zongedroogde tomaatjes en rucola. Een heerlijk hapje en gelukkig was de gorgonzola helemaal niet zo dolce, wat we allemaal prima vonden. Het zongedroogde tomaatje viel gelukkig weg en de rucola vond ik dan weer wel leuk.

We hadden dus gekozen voor de diverse binnen- en buitenlandse kazen en kregen een mooi bordje met lepeltje met nog veel te jonge Vacherin Mont dxe2x80x99Or, een camembert de Suzerain, een stukje Baambrugs belegen, een stukje Fiance de Pyrenees, een heerlijk geitenkaasje, hoewel Andrea hem niet lekker vond, maar ik wel en een Grevenbroecker . (met dank aan Myriam die met de juiste spelling kwam en de bijbehorende link).  Erbij wat vruchtenbrood en we waren tevreden over dit leuke kaasbordje.
Voor de dames nog een glaasje Viognier, Eef had liever een Banyuls, 4 ans reserve, Vial Magnere.

We sloten af met twee gewone koffie,
een gewone thee en een espresso waarbij nog wat lekkernijtjes kwamen en na het betalen van de toch flinke rekening verlieten we Antoine. We hebben weer een fijne avond gehad en het eten was op wat kleine puntjes na, behoorlijk de moeite waard.  Wel jammer van het tussengerecht overigens.

Restaurant La Vision in Hotel Im Wasserturm Keulen

Het was weer werkgroepweekend en dat vond deze keer plaats in Keulen. Wij waren er al op donderdagavond, waar we geweldig lekker hebben gegeten bij een Bib Gourmand op loopafstand van het bijzonder prettige hotel waar we logeerden, Hotel Im Wasserturm. De Bib Gourmand, Basilicum genaamd, lag op loopafstand van het hotel en dat is een restaurant wat ik absoluut kan aanraden. Geweldig vriendelijk personeel, heerlijk eten, fijne wijnen, kortom alles klopte er. Helaas was ik zo dom om op de vrijdagavond nadat we die dag het Schokolademuseum (een ongelofelijk lelijk gebouw), Peters Brauhaus en nog allerlei andere gelegenheden bezocht hadden mijn fototoestel te vergeten in een taxi, dus ik kan Basilicum helaas niet recenseren, zo ver strekt mijn herinneringsvermogen helaas niet. Ook Peters Brauhaus dus niet en ook niet het restaurantje van het Museum Ludwig wat we op de zaterdagmiddag bezochten.
Maar…..het diner op de zaterdagavond kon wel weer gefotografeerd worden, want ook in Keulen zit een Mediamarkt.

We dineerden in het sterrenrestaurant (eentje) van het hotel, La Vision. In de Private Diningroom met een groot dakterras met een prachtig zicht over Keulen. Het hele weekend lang hadden we trouwens prachtig weer, menig terras werd dan ook bezocht.

We begonnen met een bubbel op het terras en al snel zat de stemming er goed in.
Dat is meestal zo met deze groep overigens. Na enige tijd werden we aan tafel genood en kregen we een amuse. Maar niet voordat water en wijn werden ingeschonken. Als witte wijn was gekozen voor 2009, Riesling xe2x80x98Eierfelsxe2x80x99 Q.b.a., Schlossgut Diel, Nahe en die was geweldig lekker.
De amuse was een pompoensoepje met een chip van het een en ander, waarop een lekkere crxc3xa8me lag en wat kruidjes. Een perfect soepje en een mooi begin.

Het voorgerecht was Blumenkohl xe2x80x98polnischxe2x80x99 mit zweimal Seezunge. Bloemkool met zeetong dus. Maar niet zomaar bloemkool en niet zomaar zeetong, nee, geweldige zeetong, prachtig van cuisson en heerlijk in de boter gebakken.
De bloemkool kregen we als crxc3xa8me, als krokantje en er was ook nog een vrij grote groene bal, waarin gepureerde en op smaak gebrachte bloemkool zat, maar die wat wegviel tegen het kruidengeweld van de buitenkant.  Wat niet wegneemt dat het allemaal heel erg lekker was. En ook zo anders, leuk vond ik dat. Erbij nog een oranje toefje pompoencrxc3xa8me voor de kleur.
Het tussengerecht was Kaisergranat met Gemxc3xbcsevinaigrette en Estragonchips.
Kreeft dus met een vinaigrette van en met groenten en chips van dragon. Een prachtig lief klein kreeftje lag op het bord, eronder de groentjes en erop de heerlijke chips. De kreeft was wederom perfect en alweer was ik verrast.
Het werd tijd voor wat toespraken, want we namen afscheid van een van de leden van de werkgroep en de rode wijn werd ingeschonken. Een 2005 Kallstadter Kronenberg, Spxc3xa4tburgunder Spxc3xa4tlese trocken, Weingut Kxc3xb6hler Ruprecht, Pfalz en ook die wijn was bijzonder lekker.
Een uitstekende begeleider bij de Rinderfilet mit gebratenen Steinpilzen. 
Ossenhaas dus met gebraden paddestoelen. In een mooie roomsaus lag het uitstekend rosxc3xa9 gebakken vlees met erop een helaas loeizoute puree van het een of het ander met daar op nog een chipje van ik meen knolselderij. In al zijn klassiekerigheid toch een goed uitgevoerd gerecht en wel zo veilig ook met een grote groep, dus ik had er alle begrip voor.
In een kommetje erbij nog een aantal ronde chipjes van aardappel, die erg lekker gekruid waren.
We vervolgden met Kxc3xa4seauswahl von Affineur Waltmann en dat was een erg lekker bordje met rauwmelkse kaasjes met wat lekkernijtjes, waarbij ik nog zoxe2x80x99n lekker glas witte wijn dronk.

Het dessert deze avond was Knusprige Schokoladentarte mit geeistem Fenchel en eerlijk gezegd was ik niet kapot van deze combinatie, hoe leuk bedacht verder ook.
Op de een of andere manier werd de chocolade er taaiig door en de smaakcombinatie vond ik ook niet bepaald briljant.
We sloten deze uiterst genoeglijke avond af met goede espresso en allerlei lekkernijen
en we hebben nog lang na zitten praten. Het jaarlijkse werkgroepweekend was wat mij betreft weer een succes.

Keulen is een erg leuke stad met mooie winkels, prachtige musea en uitstekende restaurants, waarbij ik Basilicum echt van harte aanbeveel. Ik had er heel graag een recensie over geschreven, want ik vond het er werkelijk erg goed. La Vision vond ik ook goed, zeker wel sterwaardig met een aantal verrassende combinaties en dat laatste is leuk, want het was een behoorlijk grote groep.

Avant Garde van Groeninge in Eindhoven

Avant Garde op 2 oktober. Omdat Maurits 18 was geworden.
Keurig op tijd arriveerden we, namen de lift naar boven en werden zoals altijd uiterst vriendelijk ontvangen. Een fijne ronde tafel met zicht op het stadion kregen we, ikzelf kon de open keuken in kijken.
Een glaasje champagne wilden we natuurlijk wel, Thienot nog steeds hier, evenals bruisend water en een karaf ijswater.
Een bombardement aan amuses verscheen.

Achtereenvolgens een oester met Bacardi razz en frambozenkrokantjes;
een bonbon gevuld met paprika, rose peper, aardbei en ivoire (wat dat ook moge zijn); een lepelhapje met komkommer, wat kruidjes en iets wat ik vergeten ben
; een plateautje met drie hapjes: een makaron van parmezaan omsloten door plakjes droge worst, bouillon van komkommer met koriander en watermeloenijs
en een surprise-ei, waar allerlei heerlijkheden in zaten.
Uitstekende amuses die direct de toon zetten, heerlijk!
Brood, boter, olijfolie en alles was in ruime mate voorhanden, dus ook dat was prima.

We bekeken de kaart en besloten eensgezind tot een zesgangenmenu.
De eerste wijn was een Albarixc3xb1o Peitan en die was prettig.
Ons eerste gerechtje was rauwe zeeduivel met twee bereidingen van wakamxc3xa9, chipje van tomaat en een vinaigrette van tomaat met een gelei van tomaat.
Een plaatje om te zien en erg lekker om te eten. Zowel de wakamxc3xa9-bereidingen als de tomaatbereidingen pasten uitstekend bij de prima zeeduivel.
We vervolgden met een bord waarin we eekhoorntjesbrood, ui op vier manieren en een straf bouillonnetje uit een reuzepipet, die was vastgeklemd aan het bord kregen.
Erop nog een plakje pecorino en het smaakpalet was compleet. Aards en herfstig en wederom erg lekker.

Het derde visgerecht van deze avond was zachtgegaarde tarbot met krokante venkel, schuim van venkel met erop een plakje merg en erbij wat kerriemayonaise.
De tarbot, die uiteraard perfect van cuisson was lag op heel klein gesneden, kort gegaarde bloemkool. Ernaast nog iets hartigs, donker van kleur, wat bij navraag aarde van bruin brood bleek te zijn. Een mooi gerecht.
We sloten de visgerechten af met een Bloody Mary met gin-tonic en schuim van bleekselderij. Verfrissend en verrassend.

De rode wijn deze avond werd een DOC Alto Adige Lagrein, Elena Walch en ook die beviel ons erg.
Een uitstekende begeleider bij het hoofdgerecht. Wilde eend, poeder van curry, banaan, gelei gevuld met het pootje van de eend, aubergine van de grill en de eigen jus van de eend.
Bovendien nog een rolletje kool.  Een mooi opgemaakt bord kregen we met uiteraard precies de genoemde ingredixc3xabnten, die mooi bij elkaar pasten. Een klein puntje van kritiek mijnerzijds: de wilde eend was zo wild dat hij ernstig naar lever smaakte en dat heeft beslist niet mijn voorkeur.

We waren toe aan de kaasgang. De prachtige kaaswagen werd voorgereden
en we maakten allevier onze keus. De jarige wilde graag een glaasje PX, evenals zijn broer en kreeg een erge mooie uit het geboortejaar van de sommelier
. Echtgenoot dronk de rode wijn door en ik kreeg een glas Sibling Art Series, Margaret River, die ik erg lekker vond. 
Bij de verschillende kaasjes nog een plateautje met een krakeling met een dip, een stengel en een bolletje wasabi met 2 plakjes radijs, wat ik heb doorgeschoven naar echtgenoot, want ik kan niet tegen wasabi.

Het dessert was kokos en ananas en schuim van espresso met kokos en daarover kan ik bijzonder kort zijn: goddelijk lekker, vooral het schuim van espresso met kokos. Om voor terug te keren.

Bij de koffie en de thee nog voor elk van ons drie van de heerlijke buitenformaat bonbons en dik tevreden verlieten we Avant Garde.
Het is dat het niet om de hoek ligt, anders waren we hier veel vaker te vinden.