De Troubadour in Berchem (Antwerpen)

We splitsten ons deze zaterdag. Echtgenoot en Maurits brachten een bezoek aan het Stripmuseum (Belgisch Centrum van het Beeldverhaal), Ole en ik vierden een stukje van de verjaardag van een vriend mee.

Rondom half 7 voegden we ons weer samen en reden met gezwinde spoed naar Antwerpen. Naar Berchem om precies te zijn. Naar De Troubadour waar John Verbeeck de scepter zwaait. Of hij de pollepels nog hanteert betwijfel ik. Hij schijnt bekend te zijn van de televisie, maar ik ken(de) hem verder niet. Zijn prijs-kwaliteitverhouding (een Bib van Michelin) gaf bij mij de doorslag, plus het feit dat hij op de terugweg van Brussel ligt.

De ontvangst was vriendelijk. Een typisch Vlaams halletje (ook Het Begijnhof in Hoogstraten kent bijvoorbeeld zoxe2x80x99n halletje) met een glazen wand, wat ook een schuifdeur blijkt te zijn.

We kregen een plekje in het midden. Er staan in het vrij donkere restaurant (donkere wanden, niet al te veel licht, open xe2x80″ kleine xe2x80″ keuken en nog wat toiletten) tegen de ene wand banken met tafels en stoelen, dan een rij in het midden en tegen de andere wand staan tafels met stoelen. Vol, heel erg vol. Zeker als 1 van de obers telkens tegen je stoel aanbonkt. Een ernstig, humeurverziekend minpunt! Voor het overige een prettige bediening, kundig en goed op de hoogte. Maar die enexe2x80xa6..

Of we een aperitief wilden. Voor de jongens frisdrank, voor ons een witte wijn. Ik weet niet welke, wel een prettige.

Ik was trouwens mijn fototoestel vergeten, dus deze ronde geen fotoxe2x80x99s. Neem maar van mij aan dat de borden in orde waren. Ik heb ze weleens mooier gezien, maar ze konden er uitstekend mee door verder.

Brood (wit en bruin) op tafel, zout, olijfolie met een pipetje en boter erbij. Lekkere olijfjes ook. En plakjes rookvlees, voor iedereen eentje.

Water in flessen en dat kost hier maar liefst xe2x80″ zie ik nu ik de recensie aan het typen ben xe2x80″ 8 euro de fles. Nog een absoluut minpuntje dus. Mensenkinderen zeg, als je zo je geld moet verdienenxe2x80xa6xe2x80xa624 euro aan water waren we dus kwijt!

Zoals al verkondigt op de website komt John Verbeeck hier hoogstpersoonlijk het marktmenu uitleggen. Dat marktmenu is uiterst interessant. Maar liefst 5 (6 als je de spoom meetelt) gangen voor slechts 39 euro. Dat is momenteel natuurlijk gewoon helemaal niet duur. Vrijwel iedereen neemt dat dus ook, keuken blij, inkoop blij, gasten blij.

De heer Verbeeck vertelt je het menu uiterst enthousiast en met veel verve. In de loop van de avond wordt het allemaal wat sleets, maar dat kan ik me goed voorstellen.

De wijnkaart is minimaal. Iedereen neemt dus ook de wijn xe2x80x98buiten de kaartxe2x80x99 om, vanavond een Siciliaanse Rami. Niks bijzonders verder, zeer gewoontjes.

Het menu begon met spiesjes van gegrilde kip met rookspek op een bedje van kool met kokos en rolletje hoevekip met avocado en een schuim van curry. De spiesjes waren gewoon, de kool ook, de rolletjes waren best aardig en het schuim van curry was bijzonder lekker. Om het maar even kort samen te vatten. Het zag er leuk uit ook.

Het tweede gerechtje was een soepje van meloen met gerookte paprika en een kroketje van falafel. In een glaasje de koude soep die wat mij betreft prima was en het kroketje, wat meer leek op een balletje aan een stokje, vond ik ook erg lekker. De combinatie was natuurlijk raar, maar ik vond het wel komisch.

Erna een visgerechtje. Wilde zalm uit Canada (die zalmen die zo manhaftig al die rivieren naar boven zwemmenxe2x80xa6)op een bedje van venkelpuree, met een spiegel van waterkers en erop wilde paddestoelen met wat zure room. De zure room is me (gelukkig) ontgaan, de paddestoelen waren heerlijk, de zalm was iets te ver doorgegaard en ook de venkel- en waterkerspuree konden me bekoren.

En toen begon het lange, lange, lange wachten. De keuken kan het duidelijk niet aan hier, dus de tijden tussen de gerechten werd langer en langer. Iedereen werd ook steeds luidruchtiger dus het werd allemaal wat minder plezierig wat mij betreft.

We kregen na enige tijd een sorbetje van Kalamanchifruit met chili. Loeizuur!

Het hoofdgerecht, lamsfilet met tabouleh met nootjes met erbij nog een ratatouille, was aardig. Het vlees was in orde, maar niet meer heel warm. De tabouleh was hoog op smaak zoals dat heet en in de ratatouille hadden ze teveel ras-al-hanout gedaan, die dus overheersend was. Jammer.

Het dessert bestond uit twee sigaartjes van filodeeg met amandelen, dadels en honing; mascarpone van vanille en munt en een smoothie van kalamanchi, aardbeien en munt.  Lekker!

Koffie namen we niet meer, het was al laat en we moesten nog een stuk rijden.

3 gedachtes over “De Troubadour in Berchem (Antwerpen)

  1. Raymond

    Loeizuur! Ik zie je gezicht al vertrekken en vervolgens uitbarsten in een lachsalvo. 😉 Klopt het als ik concludeer dat je iets beter had verwacht voor een Bib? Die schuim van curry lijkt me ook erg interessant overigens!

  2. Ja, de omgeving was ook niet echt prettig. Bovendien was er een buurtbarbecue gaande, geen probleem natuurlijk, maar het deed op de een of andere wat achterbuurt-Luiks aan. Parkeren op het terrein van de supermarkt ook en dan krijg je – als je geluk hebt, want echt zorgvuldig is het allemaal niet – een jeton om te kunnen uitrijden. Niet echt iets voor mij eigenlijk allemaal.

Geef een reactie op Carla Reactie annuleren